Wyspa została odkryta w 1534 roku przez Cartera i formalnie przez 200 lat należała do Francji jako Isle St. ?Jean. Często odwiedzali ją rybacy francuscy i baskijscy, ale pierwsze stałe osady zaczęły powstawać dopiero prawie dwieście lat po odkryciu około 1720 roku. Dopiero napływ uchodzących z Nowej Szkocji przed Brytyjczykami sprawił, że wyspa zaczęła się szybciej zaludniać. W 1758 roku zamieszkiwało tu około 4,5 tysiąca francuskich osadników. W tym właśnie roku Brytyjczycy opanowali wyspę i Francuzi zostali zmuszeni do jej opuszczenia, a zaczął się napływ ludności z Wysp Brytyjskich Anglii, Szkocji i Irlandii. Na wyspie mieszkali także (nielicznie) Indianie z plemienia Mikmaków i ludność Akadyjska.
Doceniono na wyspie urodzajne gleby i dające duże ilości drewna lasy dostęp do urodzajnych łowisk morskich. Wyspa została podzielona na 67 obszarów ziemskich i działki te zostały rozlosowane między osoby z najbliższego otoczenia brytyjskiego króla Jerzego III. Każdy właściciel ?kawałka? wyspy zobowiązywał się zorganizować zasiedlenie, co najmniej trzeciej części swej ziemi i stworzyć osadnikom odpowiednie warunki (na przykład musiał zorganizować szkołę elementarną). Oczywiście łączyły się z tym odpowiednie profity jak na przykład pobieranie czynszu od osadników.
Obecnie na wyspie kwitnie turystyka krajoznawcza,wypoczynkowa i rekreacyjna. Piękne plaże, zachwycające barwne widoki wzgórz, łąk i jezior,latarni morskich ściągają, co roku na wyspę mnóstwo turystów pragnących odpoczynku od zgiełku wielkich miast.

PODOBNE ARTYKUŁYWIĘCEJ OD AUTORA